Oliver Sacks liet zien dat synesthesie geen zeldzame afwijking is, maar een natuurlijk venster op de menselijke geest. In Musicophilia beschrijft hij hoe zintuigen bij sommige mensen samenvloeien tot een rijk, poëtisch geheel van kleur, klank en gevoel. Zijn werk nodigt psychologen en denkers uit om perceptie niet als statisch te zien, maar als iets creatiefs en levends. Synesthesie leert ons dat bewustzijn niet uit losse zintuigen bestaat, maar uit hun samenspel.